Ο Edward Payson Weston γεννήθηκε στην Πρόβιντενς του Ροντ Άιλαντ των Η.Π.Α. στα 1839. Αφιέρωσε σχεδόν όλη τη μακρά ζωή του στην πραγματοποίηση μεγάλων πεζοπορικών διαδρομών και πραγματοποίησε μια σειρά από ανεπανάληπτους βαδιστικούς άθλους προωθώντας το πεζοπορικό κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και στην Ευρώπη. Σήμερα θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης πεζοπορίας σαν δραστηριότητας αθλητικής, αλλά και περιηγητικής. Η πρώτη πολύ αξιόλογη προσπάθειά του συνέβη στα 1861, όταν διήνυσε πεζός σε 10 μέρες και 10 ώρες, συχνά μάλιστα κάτω από πολύ αντίξοες χειμερινές συνθήκες, τα 769 χιλιόμετρα που απέχει η Βοστώνη από την Ουάσιγκτον. Το επίτευγμα αυτό ήταν αποτέλεσμα ενός χαμένου στοιχήματος γύρω από τις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Ο Weston είχε στοιχηματίσει κατά της εκλογής του Λίνκολν και όταν ο τελευταίος κέρδισε τήρησε τον όρο του στοιχήματος που προέβλεπε ότι ο ηττημένος θα βάδιζε μέχρι την πρωτεύουσα για να συμμετάσχει στον εορταστικό χορό της νίκης που παρέθετε ο πρόεδρος.
Πράγματι ο Weston βρέθηκε στον χορό, αν και είχε ολοκληρώσει την προσπάθειά του μόλις λίγες ώρες νωρίτερα, στις 5 το απόγευμα της ίδιας μέρας. Ο Λίνκολν μάλιστα τον συνεχάρει αυτοπροσώπως διά χειραψίας και τον προέτρεψε να συνεχίσει τη βαδιστική του δραστηριότητα.
Στα 1867 θα βαδίσει πολύ περισσότερα χιλιόμετρα, 1900 για την ακρίβεια, από το Πόρτλαντ του Μέιν στο Σικάγο. Γι αυτή του την προσπάθεια θα κερδίσει 10.000 δολάρια, πολλές απειλές κατά της ζωής του από παίκτες που είχαν στοιχηματίσει εναντίον του και μια απόπειρα δολοφονίας.
Από εκεί κι έπειτα θα αφιερωθεί στο επαγγελματικό βάδην. Θα διασχίσει πολλές φορές διάφορες μεγάλες αποστάσεις άνω των χιλιών χιλιομέτρων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα ζήσει 8 χρόνια στην Ευρώπη και θα αναδειχθεί πρωταθλητής βάδην στην Βρετανία, στα 1876. Στη διάρκεια των σχετικών αγώνων όπως παραδέχτηκε μασούσε φύλλα κόκας, πρακτική που τότε βεβαίως δεν ήταν κολάσιμη. Σε Ευρώπη και Αμερική θα εισηγηθεί σε πολλά σεμινάρια και θα δώσει πολλές διαλέξεις για τις ευεργετικές συνέπειες του βαδίσματος.
Η μεγαλύτερη προσπάθειά του πραγματοποιείται πάντως στα 1909, όταν σε ηλικία 70 ετών βαδίζει σε 100 μέρες από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό, από τη Νέα Υόρκη στο Σαν Φρανσίσκο. Το σύνολο της απόστασης είναι 4.000 μίλια δηλαδή 6.437,4 χιλιόμετρα.
Στις ομιλίες και στις διαλέξεις του συχνά καταφερόταν εναντίον του σύγχρονου αμερικάνικου τρόπου ζωής και ειδικότερα κατά του αυτοκινήτου που έκανε τους ανθρώπους οκνούς και καθιστικούς, με πολλά ζημιογόνα αποτελέσματα για την υγεία τους, σωματική και ψυχική. Σα να τον εκδικήθηκε το αυτοκίνητο για την αντιπαλότητά του στα 1927 παρασύρθηκε από ένα νεοϋορκέζικο ταξί και δεν μπόρεσε πια να ξαναπερπατήσει. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, ενώ κοιμόταν σε ηλικία 90 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου