Δεν είμαι ΑΕΚ...

Δεν είμαι ΑΕΚ, ούτε και θα μπορούσα να είμαι ποτέ για χίλιους δυο λόγους που δεν είναι του παρόντος. Δεν είμαι ΑΕΚ και ακριβώς γι αυτό έβλεπα σε όλο το φετινό πρωτάθλημα το ενδεχόμενο, που θα έλεγε κι o Καρυωτάκης, να έρχεται καλπάζοντας. O υποβιβασμός να πλησιάζει αναπόφευκτος. Δεν ήμουν βέβαια o μόνος. Δεν ήθελε δα και καμιά σπουδαία ικανότητα ποδοσφαιρικής ανάλυσης για να καταλάβεις ότι η ΑΕΚ αγωνιστικά ήταν μία από τις χειρότερες ομάδες της κατηγορίας. Ίσως όχι η χειρότερη, άλλα τι σημασία έχει; Κι η Κέρκυρα μπορεί να μην ήταν η χειρότερη, μπορεί να μην είχε υποβιβαστεί καν αν οι διαιτητές που την έπαιξαν έβλεπαν πως μέσα στο γήπεδο υπήρχε κι εκείνη, άλλα σήμερα κάνεις δεν την κλαίει και κάνεις δεν λοιδορεί τους αντιπάλους της για προαποφασισμένα αποτέλεσμα.

Δεν είμαι ΑΕΚ αλλά δεν απεύχομαι γι αυτό λιγότερο τον υποβιβασμό της. Με κάθε μέσο, με οποιονδήποτε (αγωνιστικό, νομικό ή έστω νομικοφανή) τρόπο η ΑΕΚ πρέπει να μείνει στη μεγάλη κατηγορία. Όχι γιατί είναι ιστορική ομάδα (όλες οι ομάδες έχουν την ιστορία τους και τη βαρύτητα τους) ούτε γιατί είναι, που πράγματι είναι, o σύλλογος που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο εκφράζει ένα κομμάτι της ελληνικής συλλογικής μνήμης, εκείνο της προσφυγιάς, ούτε καν διότι είναι ένας από τους μεγάλους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους. Δεν θέλω να υποβιβαστεί η ΑΕΚ διότι απλά θα είναι ακόμη μια σταθερά της ζωής μας που χάνουμε, μια βεβαιότητα που εκλείπει, σε έναν κόσμο που αλλάζει βίαια και τραυματικά στο όνομα  μιας ελεύθερης αγοράς που μπορεί να επιβάλει οποία οδυνηρή ανατροπή θέλει στις ζωές μας. Σε έναν κόσμο που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, που δεν γνωρίζεις τι δουλειά θα κάνεις αύριο, ούτε έστω αν θα κάνεις μία οποιαδήποτε δουλειά ή δεν θα είσαι ένας ακόμη άνεργος. Σε μία κοινωνία σαν την ελληνική πολλαπλά βιασμένη από μνημόνια, δανειστές  και εκσυγχρονισμούς προς την άβυσσο. Σε έναν καταναλωτισμό που από καταναλωτισμός προϊόντων έχει μετατραπεί εξ ίσου σε καταναλωτισμό σχέσεων και που δεν μπορείς να είσαι βέβαιος αν αύριο θα είσαι μαζί με τους δικούς σου ανθρώπους.
Δεν θέλω να πέσει η ΑΕΚ γιατί θέλω τις Κυριακές μου (και όχι τα Σάββατα ή τις Δευτέρες ή οπότε βολεύει τους διαφημιστές των καναλιών) να περιμένω το αποτέλεσμα της, να φιλονικώ με τους πολλούς φίλους μου ΑΕΚτζηδες και να ελπίζω ότι θα χάσει από τη δική μου ομάδα, γιατί όπως εξήγησα και πιο πάνω: δεν είμαι ΑΕΚ...