"...Μας πήγανε πλημμέλημα επί διαταράξει..."

του Νίκου Γ. Λεμονή

To Avellino είναι μια μικρή ιταλική πόλη στην επαρχία της Campania κοντά στην Napoli.  Έχει πληθυσμό γύρω στις 55 χιλιάδες κατοίκους που όμως μαζί με την ευρύτερη περιοχή της επαρχίας του ξεπερνούν κατά πολύ τις 400 χιλιάδες. Παρά το μικρό, για τα ιταλικά δεδομένα μέγεθός της, η πόλη έχει ωραία ποδοσφαιρική παράδοση. Η τοπική ομάδα Unione Sportiva Avellino ή απλούστερα Avellino απέκτησε εξαιρετική φήμη όταν από το 1978 μέχρι και το 1988 αγωνιζόταν για δέκα συνεχόμενα χρόνια στην Α' Εθνική Κατηγορία της Ιταλίας. Μάλιστα ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στο Avellino εκείνα τα χρόνια συναντάμε και τον δικό μας Νίκο Αναστόπουλο, τον πρώτο μετά από πάρα πολλά χρόνια και πριν την κατάργηση των "ποδοσφαιρικών συνόρων" Έλληνα που έπαιξε στο εξωτερικό και μάλιστα στο σημαντικότερο εκείνη την εποχή πρωτάθλημα του κόσμου.

 

Πέρυσι στο Avellino έγιναν δημοτικές εκλογές και από αυτές αναδείχτηκε δήμαρχος ο Paolo Foti, εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος (Partito Democratico) δηλαδή της Κεντροαριστεράς παράταξης. Ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 10 Ιουνίου του 2013 και η πρώτη του απόφαση ως δήμαρχου, μόλις λίγες μέρες μετά, υπήρξε η απαγόρευση του ποδοσφαίρου στους δρόμους και στις κεντρικές πλατείες της πόλης, προσθέτοντας έτσι κι εκείνος το λιθαράκι του στη μακρά ιστορία των κατά καιρούς και κατά τόπους απαγορεύσεων του ποδοσφαίρου. Προφανώς η πόλη δεν είχε άλλα πιο επείγοντα προβλήματα, οπότε ο δήμαρχος έσπευσε να νομοθετήσει κατά των πιτσιρικάδων που παίζουν μπάλα στους δρόμους και διαταράσσουν την κοινωνική γαλήνη, ησυχία και ασφάλεια.  

 

Στην απόφαση προβλέπεται διοικητικό πρόστιμο από 50 έως 200 ευρώ και επιπλέον «la confisca del pallone e/o attrezzatura usata per giocare», δηλαδή «η κατάσχεση της μπάλας ή/και του εξοπλισμού του παιχνιδιού».  Ποιος να είναι άραγε ο εξοπλισμός για να στήσει κανείς ένα «διπλό» στο δρόμο ή σε μια πλατεία; Τι να εννοεί άραγε ο δήμαρχος; Το μπουφάν, την τσάντα ή τις πέτρες που αφήνουμε κάτω αντί για δοκάρι οριοθετώντας το τέρμα; Τα γάντια που φοράει ο τερματοφύλακας (που σιγά μη φοράει δηλαδή, αλλά λέμε); Ή μήπως τα παπούτσια των παιδιών που κλωτσάνε τη μπάλα; Άβυσσος οι ψυχές των δημάρχων...  Ας το θυμόμαστε τώρα που έρχονται αυτοδιοικητικές εκλογές και στο μεταξύ ας αφιερώσουμε στα παιδιά του Avellino ένα τραγουδάκι του Ζαμπέτα, που ταιριάζει στην περίπτωση και στα πλημμελήματά τους...