"Έφυγε" κι ο Τελευταίος Φιναλίστ του Πρώτου Μουντιάλ

Αντιγράφω από το sport24.gr:

Ο τελευταίος επιζών από τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1930, της πρώτης διοργάνωσης που έγινε ποτέ, δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Ο Φρανσίσκο Βαράγιο, ο οποίος είχε αγωνιστεί με την εθνική Αργεντινής κόντρα στην Ουρουγουάη, πέθανε σε ηλικία 100 ετών.

Ο Βαράγιο και οι συμπαίκτες του είχαν ηττηθεί 4-2 σε αυτό το ιστορικό ματς, ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του πέτυχε 194 γκολ σε 222 ματς για λογαριασμό της Μπόκα Τζούνιορς, κατακτώντας παράλληλα τρία πρωταθλήματα, ενώ προηγουμένως είχε φορέσει και τη φανέλα της Χιμνάσια Λα Πλάτα. Το απίστευτο ρεκόρ του, έσπασε μόνο από τον Μάρτιν Παλέρμο το 2009.

Το «μικρό κανόνι», όπως έμεινε γνωστός, αποσύρθηκε λόγω τραυματισμού στα τριάντα του χρόνια, το 1940. Ο σπουδαίος αυτός επιθετικός, τελευταίος σελιδοδείκτης μιας άλλης εποχής, τιμήθηκε το 1994 από την FIFA με τον Σταυρό του Τάγματος της Τιμής.

Ο Βαράγιο άφησε την τελευταία του πνοή στη γενέτειρά του, την πόλη Λα Πλάτα, πενήντα χιλιόμετρα νότια του Μπουένος Άιρες.

Γκολ στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Η Εθνική Ομάδα Αστέγων είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του περιοδικού "Γαλέρα" και σε λίγες μέρες, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2010, θα συμμετάσχει στο 8ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που γίνεται φέτος σε μια από τις παραδοσιακότερες κοιτίδες του ποδοσφαιρικού πολιτισμού, στη Βραζιλία. Αυτή είναι η τέταρτη φορά που θα βρεθεί στον θεσμό η ελληνική ομάδα. Η αρχή έγινε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων του 2007.

Να πως (σε αντιγραφή από το http://www.blogal.gr/) :


Η ιδέα έπεσε στο τραπέζι του περιοδικού ΓΑΛΕΡΑ τον Ιούνιο του 2006, όταν ο πλανήτης ολόκληρος είχε στρέψει τα βλέμματα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας.


Στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ της Αθήνας του εκείνου του Ιουλίου, η παρουσία του περιοδικού ήταν αφιερωμένη στην κοινωνική διάσταση του ποδοσφαίρου. «Κλωτσιά στη φτώχεια, στις διακρίσεις και στις εξαρτήσεις» ήταν το θέμα, που ντύθηκε με φωτογραφικό και ενημερωτικό υλικό από τις πρώτες διοργανώσεις τού Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων (Γκρατς 2003, Γκέτεμποργκ 2004, Εδιμβούργο 2005).


Είχαν προηγηθεί οι πρώτες επαφές με την Οργανωτική Επιτροπή τού Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων που εδρεύει στο Εδιμβούργο της Σκωτίας. Κάπως έτσι, αθόρυβα, άρχισε να οικοδομείται το εγχείρημα.


Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα έφτασε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο η επίσημη επιβεβαίωση-πρόσκληση: Η ΓΑΛΕΡΑ καλειτο να δημιουργήσει μια ομάδα, η οποία θα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων.


Ακολούθησαν οι επαφές με φορείς (κρατικούς, τοπικής αυτοδιοίκησης, μη κυβερνητικές οργανώσεις κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στον τομέα τής υποστήριξης σε εκείνους τους συμπολίτες μας στους οποίους απευθύνεται η πρωτοβουλία.


Όλοι ανταποκρίθηκαν με τον πλέον ένθερμο τρόπο.


Το Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων από την πρώτη στιγμή δήλωσε παρών και μπήκε στην πρώτη σειρά των υποστηρικτών.


Η ΑΡΣΙΣ -Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, η PR.A.K.S.I.S, η ΚΛΙΜΑΚΑ, η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΘΗΝΑΣ, η ΚΑΡΙΤΑΣ Ελλάς – Προσφυγικό Έργο, το ΚΕ.Θ.Ε.Α.- Μεταβατικό Κέντρο “Mosaic”, το ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ, η Μονάδα απεξάρτησης τοξικομανών 18 άνω, το Ανοικτό Θεραπευτικό Πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, το ΚΕ.Θ.Ε.Α.-Παρέμβαση, ο Σύλλογος Μερίμνης Ανηλίκων και οι Γιατροί του Κόσμου μπήκαν στο παιχνίδι χωρίς δεύτερη σκέψη.


Οι προπονήσεις ξεκίνησαν τον Μάρτιο, στο γήπεδο του Ρουφ, το οποίο παραχωρήθηκε για τις ανάγκες της νεοσύστατης ομάδας από το Κέντρο Υποδοχής Αστέγων τού Δήμου Αθηναίων.


Κάπου είκοσι άνθρωποι πέρασαν την πόρτα των αποδυτηρίων, εκείνη τη Δευτέρα. Άλλοι τόσοι ήταν οι φίλοι που έδωσαν το παρών και παρακολούθησαν τις ποδοσφαιρικές εξελίξεις από τον πάγκο.


Οι παίκτες, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, φανερά αμήχανοι στην αρχή, φόρεσαν ποδοσφαιρικές στολές και ξεχύθηκαν στο καταπράσινο γήπεδο.


Μέσα σε λίγα λεπτά, ο πάγος είχε όχι απλά σπάσει, είχε εξατμιστεί.. Έπρεπε να περάσει το ζέσταμα, οι πρώτες πάσες, δύο χαμένες ευκαιρίες, μια καλή ντρίπλα, το πρώτο γκολ. Το «οικογενειακό δίτερμα» είχε λήξει 3-3 και όλοι ήταν νικητές.


Ώς τις αρχές Ιουνίου, στις προπονήσεις είχαν ενταχθεί πάνω από σαράντα άτομα, όλων των ηλικιών. Αργότερα, οκτώ από αυτούς μπήκαν στην αποστολή που έκανε το ταξίδι για το 5ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων της Κοπεγχάγης.


Η ποδοσφαιρική και κοινωνική καμπάνια «Γκολ στη Φτώχεια» είχε πλέον πάρει το δρόμο της.