Ο κύριος Foot Anakin, ιδιοκτήτης μιας τέτοιας pub στο Leeds της Αγγλίας, βρέθηκε κατηγορούμενος μετά από μήνυση που του έγινε εκ μέρους των τοπικών αρχών, διότι στο κατάστημά του παιζόταν ένα τυχερό παιχνίδι ονόματι «darts» . Θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ελληνιστί τον όρο ως «βελάκια» και έτσι να καταλάβουμε όλοι πως πρόκειται για το κλασικό εκείνο παιχνίδι, που παίζεται πετώντας με το χέρι κάποια βελάκια με μεταλλική μύτη και ουρά που καταλήγει σε φτερά ,πάνω σε έναν στρογγυλό στόχο χωρισμένο και διαβαθμισμένο με αριθμούς από το ένα έως το είκοσι.
Τα κλασικά βελάκια με λίγα λόγια, που η ιστορία τους χάνεται αρκετά βαθειά στους αιώνες και στην ευρωπαϊκή κουλτούρα. Υπάρχουν πηγές που αναφέρουν πως ένα όμοιο με τα βελάκια παιχνίδι παιζόταν από τους ρωμαίους λεγεωνάριους που σημάδευαν με μικρά μαχαίρια κορμούς δέντρων. Αυτοί μάλλον έφεραν στα βρετανικά νησιά τη συνήθεια της σκοποβολής σε μικρούς στόχους, πάντως τις πρώτες γραπτές αναφορές στους όρους «Dart» και «Darting» (αν και με αρκετά διαφορετική από τη σημερινή τους σημασία) τις έχουμε στο «Oxford English Dictionary» του 1314. Ο μύθος λέει πως το παιχνίδι ήταν δημοφιλές στους «Προσκυνητές Πατέρες», μια θρησκευτική ομολογία, που βρίσκονταν ανάμεσα στους πρώτους αποίκους που ταξίδεψαν με το περίφημο «Mayflower» από την Αγγλία για τον Νέο Κόσμο. Αν και η πληροφορία αυτή μάλλον ανήκει στο χώρου του θρύλου, ο ιστορικός των darts Edmund Carl Hady παρουσιάζει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες πολλοί ταξιδιώτες του «Mayflower» (και όχι αποκλειστικά οι «Προσκυνητές Πατέρες» ) όταν δεν χάζευαν τα κύματα του Ατλαντικού, σκότωναν την ώρα τους πετώντας βελάκια πάνω σε έναν ξύλινο πάτο βαρελιού. Έτσι κι αλλιώς λίγο μετά τα μισά του 19ου αιώνα το παιχνίδι είχε γίνει πολύ δημοφιλές στις pub και ο ξύλινος πάτος του βαρελιού είχε αντικατασταθεί από τον γνωστό αριθμημένο στόχο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Η διάταξη των αριθμών είναι τέτοια που βραβεύει τις πολύ ακριβείς βολές γι αυτό δίπλα σε κάθε νούμερο μεγάλης αξίας υπάρχουν αριθμοί μικρής αξίας, έτσι ώστε μια έστω και λίγο άστοχη βολή να έχει μεγάλες αρνητικές συνέπειες στην βαθμολογία του παίχτη. Ο στόχος και η διάταξη της αρίθμησής του λέγεται ότι παγιώθηκαν οριστικά από έναν ξυλουργό, τον Brian Gamlin από το Bury του Lancashire στα 1896.
Ακριβώς δώδεκα χρόνια μετά όμως ο κύριος Foot Anakin βρέθηκε κατηγορούμενος γιατί αυτό το παιχνίδι θεωρήθηκε τυχερό. Στο δικαστήριο παρουσιάστηκε με ένα σετ βελάκια και ένα στόχο. Για να αποδείξει πως η επιτυχία στα βελάκια δεν βασιζόταν στην τύχη, αλλά στην ικανότητα του παίχτη έριξε τρία βελάκια στον στόχο που και τα τρία καρφώθηκαν στην περιοχή του 20, δηλαδή στην υψηλότερη σε συγκομιδή βαθμών περιοχή του στόχου. Ύστερα προκάλεσε του ενόρκους ζητώντας κάποιος από αυτούς να ρίξει τρεις βολές που θα έχουν την ακρίβεια που είχαν οι δικές του. Ο πρόεδρος διάλεξε έναν νεαρό ανάμεσα στους παριστάμενους και του παρήγγειλε να δοκιμάσει. Οι δύο πρώτες βολές του νεαρού δεν βρήκαν καν τον στόχο, ενώ η τρίτη κατέληξε πολύ μακριά από το είκοσι. Τότε και ενώ ο πρόεδρος σκεφτόταν τι να αποφασίσει ο Anakin έριξε άλλες τρεις βολές που καρφώθηκαν και οι τρεις πάλι στο 20, αλλά σε εκείνη την πολύ μικρή περιοχή του στόχου όπου αν την πετύχεις διπλασιάζεται η αξία της βολής σου, δηλαδή στο διπλό 20 εν προκειμένω. Ο δικαστής ρώτησε τον κατηγορούμενο: «μπορείτε να το επαναλάβετε αυτό κύριε Anakin;» κι ο τελευταίος απάντησε «βεβαίως» και επανέλαβε τις βολές με την ίδια επιτυχία. Το δικαστήριο είχε πεισθεί, ο πρόεδρος εκστασιασμένος ανέκραξε: «Αυτό δεν είναι τυχερό παιχνίδι», ο κύριος Anakin αθωώθηκε πανηγυρικά και τα βελάκια διέσχισαν οριστικά τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη νομιμότητα απ’ την παρανομία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου